All posts tagged: verhuizen

Emancipatie

Afgelopen week wilde ik voor het eerst mijn oven gebruiken. Toen plopte fijn mijn aardlekschakelaar eruit. Ik probeerde het nogmaals en weer die fijne harde droge “pok” uit mijn meterkast. En nog een keer, en nog een keer, en nog een keer. Ik heb het die avond maar even gelaten voor wat het is. Op een later moment nog maar gaan proberen en experimenteren. Toen het probleem soms wel en soms niet optrad heb ik besloten de boel open te schroeven. Hiernaast zie je wat ik aantrof. Nu lijkt het  probleem zich alsnog zelf opgelost te hebben, maar ik moet het nog even aanzien. Dan kan ik straks lekker mijn hommage aan Julia Child gaan doen, Wist je dat we ongeveer even lang zijn? Toen ik zo aan het prutsen was moest ik toch weer eens terugdenken aan de klaagzang van mijn techniekleraar toen hem ter ore kwam dat ik voor de hotelschool had gekozen. Dat was maar “verlies voor de techniek.” Ik ben mijn technisch inzicht nooit kwijtgeraakt. Ik profiteer er ook nog dagelijks …

Kluspauze

De komende twee weken zal ik afwijken van mijn vaste donderdag en zondag blogmomenten. Ik ben aan het klussen in mijn nieuwe woning waar ik deze week de sleutel van heb gekregen. Lange dagen en zwaar werk.   In ieder geval zal ik na mijn bezoek aan het VUmc, volgende week, een update posten.

Van de hak op de tak!

Normaal neem ik altijd rustig de tijd voor het schrijven van een blogje. Soms begin ik een paar dagen van te voren met een concept, andere keren heb ik een flinke en plotselinge bron van inspiratie en schrijf ik in één keer door de tekst. Maar vandaag zijn er even zoveel dingen gebeurd dat het een Van de hak op de tak wordt (wat trouwens ook een boek van Rien Poortvliet is). Mijn gedachten stuiteren zó in het rond dat ik het gewoon maar even hier neerzet. Hopelijk kalemeren mijn gedachten, die nu als een hand vol stuiterballen door mijn hoofd heen stuiteren, dan wat. Het begon vanmorgen vroeg al met een tandartsbezoek, wortelkanaalbehandeling deel twee. Op zich viel het wel mee. Maar bijna een uur met zo’n vreselijk rubber lapje, alsof je op een ballon sabbelt, is toch niet echt prettig. Napijn is zo goed als afwezig gelukkig, na het eerste deel van de behandeling was dat wel anders. Volgende keer moet die kies nog één keer open en wordt de alles samen met …