All posts tagged: plastische chirurgie

Plastische twijfels

Published by Danielle

Er pruttelt al een paar weken iets in mijn hoofd: gedachten over plastische chirurgie en de twijfels die ik daarover heb. Door dingen die zijn gebeurd en ook de ervaringen die lotgenoten met me deelden ben ik toch wat verder gaan denken dan mijn neus lang is. Behalve de borstvergroting waar ik al vaker over heb geschreven. denk ik ook over gezichtschirurgie. Ondanks alles wordt ik nog regelmatig met meneer aangesproken, bijvoorbeeld op mijn werk. Ook als ik daar in een jurk op de werkvloer sta, met make-up en mijn haar in een nette krul. Ik dacht altijd dat Facial Feminisation Surgery (FFS) voor mij onbereikbaar was. Want duur! Maar onlangs zag ik van een andere transvrouw de resultaten van een kleine neuscorrectie die al een behoorlijk verschil maakte in de vrouwelijkheid van haar gezicht. Ondanks dat het de verandering heel subtiel waren. Want dat is waar ik bang voor ben, dat ik niet meer op mezelf lijk na zo’n ingreep. Wat me nog meer verbaasde: ze kreeg het vergoed door haar zorgverzekeraar, die was het …

Uitgelekt concept: borstvergroting weer vergoed

Published by Danielle

Via Das Kapital, het economische zusje van GeenStijl, stuitte ik op een uitgelekte conceptversie (PDF) van het aankomende adviesrapport dat het Zorginstituut voor het terug in de basisverzekering opnemen van een aantal plastisch chirurgische ingrepen. Het gaat om het rijtje dat ik al eerder beschreven heb: medisch noodzakelijke mannenbesnijdenis (dus geen religieuze), ooglidcorrecties bij overhangende oogleden en het doen van borstconstructies bij cis- én transvrouwen bij wie er nauwelijks tot geen borstklierweefsel aanwezig is. Het advies van de Adviescommissie Pakket voor deze ingrepen is positief. Zij geven er ook de volgende rekensom bij over de financiële gevolgen voor de zorgkosten: Plaatsen borstprothesen: € 341.000 Bovenooglidcorrectie: € 9.600.000 Circumcisie met medische noodzaak: € 4.800.000 Mijn eerste gedachte: dat zijn een boel mannen met een zere piemel. -Dat bedrag is goed voor ruim 5.000 circumcisies per jaar.-  Daarna viel het kleine bedrag op dat er voor borstprotheses staat. Al is dat wel in lijn met de eerdere schatting van € 250.000 voor borstvergrotingen bij transvrouwen die een paar jaar terug rond ging. Toen was er het plan om deze vergoeding in de …

Toch niet klaar?

Published by Danielle

Voor mijn gevoel heb ik mijn transitie goeddeels afgesloten. Je zou kunnen zeggen dat ik er ‘klaar’ mee ben. De nieuwsberichten rondom de plannen voor de basisverzekering laten me hier anders over nadenken. Wellicht ben ik toch nog niet klaar. Sinds een aantal weken wordt er weer gepraat over het vergoeden van ingrepen aan secundaire geslachtskenmerken. Met het afschaffen van deze vergoedingen door toenmalig minister van volksgezondheid Hoogervorst in 2005 zijn de vergoedingen voor transgenders behoorlijk versoberd. Alleen ingrepen aan primaire kenmerken zouden voortaan nog in het basispakket zitten. Overigens is er geen verzekeraar die deze zaken naar een aanvullende verzekering heeft verhuisd. de afgelopen 10 jaar kwam het onderwerk regelmatig weer aan bod. Met onder andere een voorstel om deze ingrepen onder de AWBZ te schuiven. Dat liep allemaal op niet uit. Nu is de dialoog weer geopend. Al in maart dit jaar heeft de huidige minister van Volksgezondheid, Schippers, gezegd dat ze openstaat om medisch noodzakelijke plastische chirurgie weer te vergoeden. Die uitspraak deed ze in het TV programma Radar. Daar stelde ze …

Plastische chirurgie of acceptatie

Published by Danielle

Het is een onderwerp dat momenteel erg rondgaat in mijn hoofd: moet ik mijn lichaam accepteren of modificeren. In de nasleep van Leelah Alcorns zelfmoord zag ik mensen schrijven die “gevangen in een verkeerd lichaam” niet een goede omschrijving vinden. Zij zeggen dan dat hoe het er aan de buitenkant ook uitziet, het is wel jouw lichaam. Het is een gedachtegang die volgens mij uit de genderqueer-hoek komt, in elk geval een stroming die gender niet af laat hangen van toevallige biologische en anatomische kenmerken. Ik heb mijn ‘oude’ lichaam vaak genoeg afstandelijke namen geven: gevangenis, zak met vlees en botten waarin ik leef, hotelkamer waar ik me niet thuis voel. Toch is het altijd mijn lichaam geweest en is dat het nu ook nog steeds, ook al is er wat werk aan verricht met de pillen van de endocrinoloog en de scalpel van de chirurg. Op de manier die ik hierboven beschrijf had ik er nog niet eerder over nagedacht, maar ik snap wel wat ermee bedoelt wordt. Als je lichaam als een gevangenis …