All posts filed under: Voortgang

Tijdlijn

Na mijn vorige tijdlijn bericht kreeg ik het idee om dat saaie lijstje te verwerken tot een mooie infographic. Want dat is natuurlijk veel aantrekkelijker en ook vooral duidelijker dan zo’n lijstje met datums, helemaal als het op een correcte schaal is. Tekenen kan ik niet, en met dingen als photoshop of indesign of andere dingen die ervoor zijn kan ik niet overweg. Via via kwam kreeg ik de tip om Verité Timeline JS te gebruiken. daarmee maak je niet alleen eenvoudig een mooi grafisch geheel het is ook nog interactief. Het kostte wat tijd om te vullen en te integreren in mijn blog maar er is resultaat: Klik om de tijdlijn te openen, deze opent in een nieuw tabblad. Inmiddels is deze website bovenaan een tabblad rijker, daar kan je deze tijdlijn in de toekomst makkelijk terugvinden.

Lente in een potje

In iets meer dan een week tijd heb ik weer een volledig rondje langs de medici en paramedici die ik bezoek in verband met mijn transitie. Het begon bij de endocrinoloog van  het genderteam, de huidtherapeute voor het verwijderen van mijn baardhaar, logopediste en om het af te maken een voortgangsgesprek met de psycholoog bij het VU. Met recht een rondje te noemen dus. Bij de endocrinoloog was er nieuws, maar dat had ik al verwacht te gaan krijgen. Een goed half jaar geleden is mijn botdichtheid gemeten, die bleek erg laag te zijn. Zodanig laag dat de arts het nodig vond om het vitamine D niveau te meten in mijn bloed. Vitamine D is nodig om calcium op te nemen uit voedesel. Het zit veel in vis en het lichaam maakt het zelf ook aan onder invloed van UV-B straling, zonlicht dus. De uitslag van die bloedtesten  kreeg ik vorige week. Zoals al was te verwachten was de hoeveelheid vitamine D in mijn bloed veel te laag. Behalve herhaalrecepten voor de hormonen kreeg ik dit keer ook …

Transitie tijdlijn

Al een tijdje wil ik de belangrijkste data uit mijn transitie op een rijtje hebben, om zo inzicht te hebben in hoe lang mijn transitie nu helemaal duurt. Daarvoor heb ik even flink terug moeten zoeken naar de datums wanneer ik mij voor het eerst heb aangemeld bij het Genderteam en wanneer ik mijn intake gesprek heb gehad. Dat is nog van de tijd vóór dit blog en voordat ik mijn dagboek ging bijhouden. Maar met wat omwegen heb ik het toch weten te vinden. Ik heb vooral de data neergezet die van belang zijn voor de medische zaken. Maar ook een aantal datums die om persoonlijke datums memorabel zijn staan vermeld. Het is de bedoeling dat ik dit nog uitwerk in een mooie infographic. Maar daar moet ik nog wat onderzoek naar gaan doen hoe ik dat mooi kan maken. (Tips zijn welkom!) Vooralsnog een lijstje in omgekeerde chronologische volgorde. Edit: Ik heb inmiddels de tijdlijn verwerkt tot een infographic. Die vindt je op het  tablad ‘Tijdlijn’ bovenaan deze site. Tevens heb ik een …

Voortgangsvergelijk

Een weekje geleden waarde een filmpje over het Nederlands deel van het internet. Een filmpje van een transgender die drie jaar lang dagelijks een foto maakte en zo haar transitie liet zien. Reken er maar op dat ik daar niet omheen kan, dat soort dingen krijg ik via fora, facebook, twitter en e-mail voor m’n neus.  Zelf heb ik mij aan het begin van mijn transitie voorgenomen om regelmatig foto’s te maken, dagelijks is niet gelukt. Maar de verschillen zijn duidelijk:   Het verschil sinds het begin. Half april begon ik met Androcur en begin augustus met Progynova. Dat betekent respectievelijk 9 en 5 maanden tot nu. Zoals iemand al opmerkte over deze compilatie: bij iedere foto staan je mondhoeken verder omhoog. Dat vind ik een mooi bewijs voor het feit dat een transitie zo onnoemelijk veel meer is dan alleen maar die operatie.

Goede voornemens

Een nieuw jaar begint natuurlijk met goede voornemens. Ik heb erover nagedacht, maar kan geen zinnige goede voornemens bedenken. Afgelopen jaar is bizar te noemen, ik heb mijn leven behoorlijk op zijn kop gezet. Als dit jaar net zo turbulent wordt als vorig jaar, dan is er geen voornemen te bedenken. Teveel onvoorspelbare dingen die zijn gebeurt. Op dit moment verwacht ik niet heel erg veel rare dingen dit jaar te gebeuren. Met mijn transitie ben ik nu op weg, dat proces gaat natuurlijk gewoon door. Maar nu het eenmaal in gang is gezet verwacht ik gewoon niet dat er hele ingrijpende dingen gaan gebeuren. Ik moet wel na gaan denken over het wel of niet doen van dé operatie. Ik heb daar nog steeds twijfels over, ik zie er de voordelen van in, maar zo’n zware ingreep heeft ook zo zijn nadelen. Met logopedie ga ik gewoon rustig verder en ook mijn lichaam zal nog verder veranderen onder invloed van de hormonen die ik neem. Dit is ook het jaar dat ik mijn dertigste verjaardag …

Terugblik op het afgelopen jaar.

Het einde van het jaar is ook altijd weer het moment van de lijstjes, terugblikken en jaaroverzichten. Het afgelopen jaar is voor mij niet onfortuinlijk geweest, behalve op het gebied van fortuin dan, het saldo op mijn bankrekening is niet miraculeus omhooggeschoten. Terugdenkend aan het goede voornemen dat ik maakte bij de jaarwisseling 2010-2011 en dat ik tijdens de jaarwisseling ’11-’12 ook ten uitvoer bracht, is het moeilijk om te bevatten hoeveel vorderingen ik heb gemaakt. Eind januari, had ik mijn laatste echte pure diagnosegesprek bij het VUmc om daarna besproken te worden door het genderteam in het geheel. Op 9 februari kreeg ik dan ook dat verlossende telefoontje. Althans, ik moest er zelf achteraan bellen nadat ik niets hoorde in de week waarin mij dat oorspronkelijke telefoontje was beloofd. Gelukkig kreeg ik het antwoord waar ik op hoopte, daarmee viel er echt wel een last van mijn schouders. Ook al wist ik al een beetje wat de uitslag zou worden, mijn psychologe had al beloofd dat ze een positief advies zou geven aan het …

No pants saturday & not so high heel sunday

Sinds een paar weken weken heb ik voor mijzelf de no-pants-saturday ingesteld. Dat was een van mijn persoonlijke drempels waar ik nog tegen aanliep. Wat vrouwelijkere kleding is best. Maar om dan ineens die broek achterwege te laten, best een beetje eng en naakt en confronterend. Ik zal je zeggen dat ik het best spannend vond, geen idee wat de reacties zouden zijn van collega’s of klanten. Want eerlijk is eerlijk, ik wordt nog vaak genoeg met meneer aangesproken op de werkvloer. Ik heb geen wanklank gehoord. Niet van collega’s en niet van klanten. Ik kan me ook geen schuine blikken herinneren en heb niet gemerkt dat ik werd gemeden of mijn vakkennis voor minder werd genomen. Dat waren allemaal van die stress gedachten die vooraf door mijn hoofd gingen. Dat viel dus allemaal mee. Ik had aan het begin van de dag wel een WTF!-momentje: “Ik ben op mijn werk, en ik heb géén broek aan!” Besefte ik me op een gegeven moment. Blijkbaar was alles natuurlijk genoeg want minstens één collega is het …

No pants saturday & not so high heel sunday

Sinds een paar weken weken heb ik voor mijzelf de no-pants-saturday ingesteld. Dat was een van mijn persoonlijke drempels waar ik nog tegen aanliep. Wat vrouwelijkere kleding is best. Maar om dan ineens die broek achterwege te laten, best een beetje eng en naakt en confronterend. Ik zal je zeggen dat ik het best spannend vond, geen idee wat de reacties zouden zijn van collega’s of klanten. Want eerlijk is eerlijk, ik wordt nog vaak genoeg met meneer aangesproken op de werkvloer. Ik heb geen wanklank gehoord. Niet van collega’s en niet van klanten. Ik kan me ook geen schuine blikken herinneren en heb niet gemerkt dat ik werd gemeden of mijn vakkennis voor minder werd genomen. Dat waren allemaal van die stress gedachten die vooraf door mijn hoofd gingen. Dat viel dus allemaal mee. Ik had aan het begin van de dag wel een WTF!-momentje: “Ik ben op mijn werk, en ik heb géén broek aan!” Besefte ik me op een gegeven moment. Blijkbaar was alles natuurlijk genoeg want minstens één collega is het …

Lekker in mijn vel

Had je me een jaar geleden gevraagd of ik óóit een blog zou schrijven met deze titel dan had ik met een resoluut “Nee!” geantwoord. Kan je nagaan hoeveel er voor mij al is veranderd en wat er aan mij aan het veranderen is. Ik zit écht letterlijk beter in mijn vel. Zeker de laatste paar weken, zo sinds mijn weekje vakantie onlangs. Daar zijn een aantal dingen die daar invloed op hebben gehad. Ik ben gesetteld in mijn huisje. Er moeten nog dingen gebeuren en ook nog spullen, vooral mijn boeken, worden overgeheveld van mijn ouders. Maar het voelt al steeds meer als thuis. Ik voel me er prettig en veilig. De eerste onwennigheid van in m’n eentje zijn is er af. De routine van huishoudelijke taken begint er langzaam in te komen. Al vergt dat nog wel wat bijstellen en af en toe wat extra planning. Dan is er nog dat weekje vakantie zelf geweest, een beetje extra rust heeft me goed gedaan. Mijn vakantie deze zomer ben ik vooral bezig geweest met het …

Twee portretten

Even op de foto gaan, het lijkt zoiets triviaals. Zoveel mensen gaan op de foto. Iedere dag opnieuw maken mensen foto’s van zichzelf, kijk maar naar facebook. Voor mij is op de foto gaan een big issue. In dit blog twee portretten en mijn gedachten erover. Afgelopen zaterdag vierde een goede vriendin het openingsfeestje van haar nieuwe fotostudio. Uiteraard vieren fotografen feestjes met foto’s. Dus behalve gewoon een gezellig feestje was er ook mogelijkheid tot het laten maken van een portret zonder dat je er een hele shoot voor hoefde te boeken. Ik heb nogal een haat-liefde verhouding met fotografie. Ik heb een hele uitgesproken voorkeur voor welke zijde van die gevoelige plaat ik sta, of het nu analoog is of digitaal maakt niet uit. Ik sta aan de achterkant! Ik houd niet van gefotografeerd worden. Ik snap ook echt niet hoe iemand nou oprecht blij kan zijn met een foto van zichzelf. Echt, die gedachte veroorzaakt bij mij kortsluiting. Oude foto’s van mezelf kijk ik ook niet graag terug. Of het nou geposeerde schoolfoto’s zijn …