Genderteam, Overpeinzingen
Leave a comment

Voorlichtingsbijeenkomst

In mijn brievenbus vond ik weer eens post van het Genderteam. Deze keer met een uitnodiging voor een ‘Voorlichtingsbijeenkomst Genitale Chirurgie’. Als een verassing kwam dit stapeltje papier niet, online had ik al een vooraankondiging voor deze avond gezien. Toch hakte de uitnodiging er bij mij in en houden de gedachten erover mij alweer een paar dagen bezig.

wpid-DSC_0302.jpg

Op dit soort momenten kijk ik dan Valentijns Tedx Talk weer terug. Valentijn legt onder andere uit dat de operatie voor haar geen vernieuwd begrip van gender heeft gekregen. Dat de vragen die ze had nog steeds onbeantwoord bleven. Maar dat als ze opnieuw de keus moest maken ze direct weer voor een operatie zou kiezen, omdat ze het voor haarzelf gedaan heeft.

Dé operatie, het is voor mij nog best een groot ding. Zeker nu het niet meer die ver van mijn bed show is die het altijd was. Ook al is het nog een groot onbekend terrein. Niet dat ik helemaal niet weet hoe het in zijn werk gaat: ik ken de in Nederland gebruikte methode van penisinversie. Ik heb al eerder de patiënteninformatiefolder van het VUmc over de operatie gelezen. Toch vind ik het eng, spannend en is het nog steeds een bron van twijfels.

Aan de andere kant voel ik ook een soort berusting. In tegenstelling tot andere dingen die een permanente aanpassing van mijn lichaam betekenen. Bijvoorbeeld bij een tatoeage, het voelt echt dat ik wat te kiezen heb. Maar de operatie, dat is niet een keus. Dat is een logische volgende stap. Ook al ben ik niet zo enorm dysforisch in de zin van dat ik met een mes in mijn handen heb gestaan om ‘m er zelf maar af te snijden. Die mate van wanhoop heb ik niet.

Neem ik genoegen met de sociale transitie of ga ik door met de operatie? Ik ben er nog steeds niet uit. Waar ik wel over uit ben is dat de operatie iets voor mijzelf is en ik niet zal doen enkel om te voldoen aan het beeld of wensen van de buitenwereld. Momenteel rennen mijn gedachten rondjes door mijn hoofd, het is net een schoolplein tijdens speelkwartier: herrie en chaos. Hopelijk dat ik na die voorlichtingsbijeenkomst mijn gedachten weer in het gareel krijg.

0 Comments

  1. Je zegt het heel mooi “de operatie is iets voor mijzelf en zal ik niet doen enkel om te voldoen aan het beeld of wensen van de buitenwereld”. En zo is het! Deze beslissing kan je alleen in alle rust nemen en die rust heb je nu (nog) niet. Dat moment komt vanzelf als je het maar niet na gaat jagen, als je jezelf maar niet onder druk zet. Komt tijd komt raad.

  2. Naomi says

    Wat je beslissing ook wordt, het zal de juiste beslissing zijn omdat jij ‘m zelf maakt.

    Ik vind het goed dat je je keuze niet laat afhangen van wat anderen vinden. Dit gaat om jou en om jouw toekomst en dit is niet iets dat je zomaar doet. Hier moet je echt even goed over nadenken en jezelf ook alle tijd geven om erover na te denken.

    Het gaat helemaal goed met je komen meis, dat weet ik zeker!

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.