Genderteam, Voortgang
Leave a comment

Vol verwachting…

Terugbellen zijn ze bij het Genderteam niet heel sterk in. Afgelopen vrijdag zou ik gebeld worden om me te informeren van het besluit van het teamoverleg. Of er geen bezwaren zijn van de andere psychologen of artsen die ook mijn dossier met alle gespreksverslagen en uitslagen van testen en bloedonderzoek te zien krijgen. De psycholoog met wie ik dat voortgangsgesprek had zou een positief advies geven in het overleg. Heb ondertussen ook al een dexa-scan (botdichteidsmeting) en een stemonderzoek bij de KNO-arts gehad en een afspraak bij de endocrinoloog voor aanstaande vrijdag op zak.

Toch drukt het op me, ik ben er zelf 99% zeker van dat het advies postief gaat zijn. Er blijft een kleine kans dat een van de psychologen ergens in het dossier een bezwaar vind of een arts een contra-indicatie ziet in mijn bloedwaarden. Dat kan het proces blokkeren, of voor uitstel zorgen. De kans daarop is miniem en feitelijk afwezig, de zekerheid is dat ook: afwezig. Ik vind het slordig dat als er wordt toegezegd dat er gebeld wordt dit dan niet gebeurd. Het gaat hier om grote ingrijpende zaken. Het is niet een bevestiging van een internetabonnement wat je hebt afgesloten. Het is iets wat grote ingrijpende gevolgen heeft voor de rest van mijn leven. Zal niet de eerste keer zijn dat ik zelf maar even achter dit soort dingen aan moet bellen.

Ondertussen ga ik zelf gewoon lekker verder met mijn transitie en mijn lichaam denkt daar ook  zo over. Gisteren wist mijn lijf me even duidelijk te maken dat dameskleding toch echt van dunnere, soepelere stof gemaakt is en berekend op het dragen  meerdere laagjes, vooral op twee specifieke plaatsen. Om het geheel netjes en vooral kuis te houden toch last-minute een hemdje aangetrokken. Als dat een voorbode is van hoe ik ga reageren op het volgende pakket hormonen dan heb ik straks geen klagen, ook al zal ik dan eerder aan bh’s moeten dan verwacht. Merkte ook al op dat ik hoognodig naar de kapper moet, de scheiding in mijn haar klopt niet meer. Ik heb er een gewoonte van gemaakt om die scheiding vanuit één van mijn inhammen te leggen. Dat wordt steeds lastiger, die inhammen beginnen langzaam wat dicht te groeien. Mijn kapsel vergt interventie van een goede kapper. In elk geval: de androcur doet zijn werk, mijn angst voor kaal worden is gesust.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.