Maatschappij, Overpeinzingen
Leave a comment

Verhuisplannen

Over een maand krijg ik de sleutel van mijn nieuwe appartementje. Vers gerenoveerd dus zonder vervelende nalatenschappen van vorige bewoners. Zoals die baby-diarreebruine muur, waar vijf (!) lagen extra dekkende verf overheen moesten om het toonbaar te maken, in mijn vorige woning. Het wordt de eerste keer dat ik een woning zonder enige beperkingen, buiten de bouwkundige dan, kan inrichten. Ik hoef alleen maar rekening te houden met mijn eigen smaak en wensen. Dat geeft vrijheid, maar ook wel keuzestress. Om die stress te beperken koop ik zoveel mogelijk bij de Ikea, dan blijft het nog een beetje overzichtelijk.

Ik heb al heel wat gebrainstormd over mijn toekomstige inrichting. Hoofdzakelijk de planning van mijn keuken, daar heeft al veel meer tijd en energie ingezeten als alle andere ruimten bij elkaar. Het is maar waar je prioriteiten liggen. Nu het allemaal dichterbij komt toch ook maar eens gaan nadenken over de rest van het interieur. Gelukkig heb ik daar in grote lijnen al een plan voor. Ik houd van rust, ik kan een hele dag thuis zijn, bezig met huishoudelijke zaken zonder muziek, radio of tv. Stilte is fijn. Maar ook visueel houd ik van stilte. De basis voor mijn woonkamer zal dan ook wit zijn. Witte muren, wit plafond, witte kasten. Grootste punt van twijfel is de vloer: lichtgrijs, middengrijs of donkergrijs. De kleuren breng ik er wel in met accessoires, kussentjes en dingen aan de muur.

Dan mijn slaapkamer. Helaas is die te klein voor een hemelbed. Mogelijk neem ik zelfs helemaal geen bedombouw, maar slechts een losse boxspring op pootjes. Dat is nog even te bezien en afhankelijk van de uiteindelijke exacte indeling. Verder wordt er minstens één muur roze. Toverwoord is eigenlijk wel prinsessenslaapkamer. Is dat compensatie gedrag? JA! Absoluut! Vroeger heb ik dat nooit gehad. Nu haal ik dat gewoon in. De exacte kleur roze uitzoeken wordt nog lastig, laatst was ik bij een bouwmarkt glurend naar de verfstaaltjes: er zijn een he-le-boel kleuren roze. Had ik het niet over keuze stress? Al weet ik al wel zeker dat ik géén van de Disneyprinsessen wil. Zeker de laatste generatie is gewoon van ná mijn tijd. Misschien dat ik opzoek ga naar een poster van Alice in Wonderland.

Nu ik alleen maar rekening heb te houden met mijzelf ga ik me ook niet meer laten leiden door maatschappelijke conventies over wat ‘hoort’ of past. Al een paar maanden geleden zag ik in een etalage deze Nijntje lampen. Ik was er gelijk verliefd op. Minstens één wil ik er voor in mijn huiskamer, de grote. Als vloerlamp (grote Nijn is 80 cm hoog) of op een dressoir. Dat moet zich nog gaan uitwijzen. Maar dat er eentje komt staat wel vast.  Ik heb me al lang genoeg geconformeerd aan hoe ik zou moeten zijn, ik ben daar wel klaar mee.

0 Comments

  1. Tijgie says

    Die nijntje lampen zijn geweldig! De enige tip die ik je kan even is: volg je gevoel. Als het goed voelt, dan is het goed. Weg met de vastgeroeste meningen over wat wel en niet kan. Veel plezier en succes. 🙂

    Liefs, tijg

  2. Gerrie says

    Als je alleen maar met jezelf te maken hebt, ben JIJ de standaard; het is JOUW huis!
    Ga ervoor en geniet ervan!
    🙂

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.